​De jeugddroom van Gust neemt een steeds grotere omvang aan.

Tijdens een groepsreis naar Moskou ontsnapte hij in de Koude Oorlog aan de commissarissen en bezocht het Staats Poppentheater van Sergej Obraztsov. Dit leidde tot ontelbare theaterbezoeken, waar hij niet alleen voorstellingen bijwoonde, maar ook gesprekken had met spelers en technische staf. Gust bezocht onder andere Moskou, Praag, Pilsen, Ostrava, Salzburg, Krakau en Constanta, en was regelmatig aanwezig op internationale festivals zoals Charleville-Mezières van Dommelhof-Neerpelt.

“Met dromen alleen bouw je geen marionettentheater…”

Tijdens de paasvakantie van 1976 reisden Gust en zijn vrouw Lou naar Tsjecho-Slowakije, het mekka voor poppenspelers. Ze bezochten verschillende theaters en keerden terug met veel nieuwe ervaringen. Gust contacteerde het Mechels Stadspoppentheater en de familie Contryn, die hem waardevolle informatie gaf over belichting, klank en het maken van poppen.

Gust koos voor lange draadpoppen, geïnspireerd door het Tsjechische “DUO Theater.” De grote, expressieve koppen werden uit piepschuim gesneden en versterkt met hout. Lou maakte de kleding en verzorgde de afwerking van de poppen, wat zo’n 35 uur per stuk kostte.

In 1979 ontving Gust een diploma voor “expressiviteit der poppen” tijdens het Provinciaal Poppenfestival. Met liefde en vakmanschap bouwde hij een universum van circa 150 marionetten, gebaseerd op bekende sprookjes of nieuwe verhalen. Hij creëerde ook talloze meubeltjes en decorstukken met oog voor detail.